Wyrokiem z dnia 28 maja 2025 r. Sąd Okręgowy w Zamościu, sygn. akt: I Ca 25/25 uchylił w całości niekorzystny wyrok konsumenta w przedmiocie roszczeń z Sankcji Kredytu Darmowego i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.
Konsument zawarł z Bankiem umowę kredytu, która zawierała szereg naruszeń ustawy o kredycie konsumenckim, które to naruszenia – już każde indywidualnie z osobna – prowadzi do uznania, że zostały spełnione ustawowe przesłanki pozwalające konsumentowi na skorzystanie z SKD. Konsument złożył stosowne oświadczenie Bankowi, a następnie wytoczył przeciwko niemu powództwo o zapłatę wskutek przekształcenia kredytu w kredyt darmowy. Konsument w pozwie podnosił jeszcze, jako roszczenie o charakterze ewentualnym, abuzywność niektórych postanowień umownych.
Sąd I instancji nie przeprowadzając praktycznie żadnego postępowania dowodowego, w tym nie przesłuchując konsumenta w charakterze strony, wydał wyrok oddalający powództwo i zasądzający koszty na rzecz Banku.
Po wniesionej przez naszą Kancelarię obszernej apelacji, w której podnosiliśmy m.in. zarzut nierozpoznania istoty sprawy oraz szereg zarzutów procesowych i materialnoprawnych, Sąd II instancji uchylił wyrok do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy w Zamościu zwrócił uwagę na pewne ważne z punktu widzenia spraw o SKD kwestie.
Niewywiązanie się przez Bank z obowiązków informacyjnych.
Sąd II instancji wskazał, że „niewywiązanie się przez Bank ze standardów informacyjnych, do których odnosi się orzecznictwo TSUE, pozwala na wyciągnięcie wobec niego negatywnych konsekwencji, w postaci możliwości spłaty przez konsumenta jedynie kwoty uzyskanego w ramach zawartej umowy kapitału. Za takie uchybienia uważane jest nie tylko nie poinformowanie, ale i złe poinformowanie konsumenta, który nie musi posiadać wiedzy specjalistycznej, by mógł już w chwili podpisywania umowy mieć możliwość realnej oceny opłacalności zaciągniętego zobowiązania (tak: wyrok TS z 9 listopada 2016 r., C-42/15, (…) A.S v. K. B., (…) 2016, Nr 11, poz. I-842, )”.
Waga naruszeń informacyjnych vs. SKD
Sąd Okręgowy w Zamościu podał, że: „ponadto, do ustalenia skuteczności skorzystania z sankcji kredytu darmowego wystarcza wykazanie choćby jednego z naruszeń ujętych w przepisie art. 45 u.k.k.”
Termin roczny na złożenie oświadczenia o SKD
Sąd II instancji rozwiał wątpliwości, co do sposobu liczenia terminu rocznego na skorzystanie z sankcji kredytu darmowego. Zdaniem Sądu Okręgowego w Zamościu: „treść przepisu art. 45 ust. 5 u.k.k. jasno określa, że prawo do skorzystania z sankcji wygasa po upływie 1 roku od wykonania umowy. Dla konsumenta rzeczywiście dniem wykonania umowy jest dzień, w którym dokonał on spłaty ostatniej raty. Termin roczny na złożenie oświadczenia, liczony od wykonania umowy jest zatem terminem granicznym na skorzystanie z uprawnienia, jednak nic nie stoi na przeszkodzie skorzystania z tego uprawnienia wcześniej. Sąd Okręgowy nie podziela zatem interpretacji Sądu Rejonowego dotyczącego daty w której konsumentowi otwiera się termin na złożenie oświadczenia, uznając, że zastosowany termin stanowi nieuzasadnione zmuszanie kredytobiorcy do wykonania umowy w całości, podczas gdy przepis w rzeczywistości takiego obowiązku nie nakłada”.
Kwestie informacyjne w zakresie stóp procentowych
Sąd Okręgowy w Zamościu wskazał, że: „niewystarczające zdaniem Sądu odwoławczego było odesłanie do ogólnych stóp procentowych publikowanych przez Narodowy Bank Polski oraz powoływanie się na jasność postanowień zawartych w umowie i ewentualną możliwość jej wypowiedzenia przez konsumenta lub wystosowanie roszczenia z art. 3851 k.c.”
RRSO
Sąd II instancji zaznaczył również swoje wątpliwości w zakresie sposobu określania i obliczania RRSO oraz obowiązku informacyjnego przed zawarciem umowy w tym zakresie, podając, że:
„Wątpliwości Sądu odwoławczego budzi również kwestia ustalenia wymiaru kwoty rzeczywiście udostępnionej do korzystania powódce i kwoty uznanej za świadczenie główne”.
——
Podsumowując, Sąd Okręgowy dał wyraz wielu ważnym z punktu widzenia kredytobiorcy powołującego się na SKD, problemom oraz interpretacjom. Obecnie sprawa ta jest uzależniona od tego, czy Bank złoży zażalenie do Sądu Najwyższego na wyrok kasatoryjny.
Sprawę prowadzili: adwokat dr Kacper Rożek, adwokat Beata Góralska