Frankowicz, którego reprezentowaliśmy w sprawie przed Sądem Najwyższym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych ws. o sygn. akt: II NSNc 89/23 zdecydował się na złożenie skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu.
Za zgodą i prośbą Klienta informujemy opinię publiczną o planowanym wywiedzeniu skargi do ETPC w Strasburgu w przedmiocie sprawy objętej wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2023 r., II NSNc 89/23, w którym naruszone zostały podstawowe zasady Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (EKPC), a kredytobiorcy nie została zapewniona realizacja prawa do rzetelnego procesu sądowego, o której mowa w art. 6 ust. 1 tej Konwencji.
Zgodnie z powołanym artykułem każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpoznania jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawa i obowiązkach o charakterze cywilnym.
Istnieje prawdopodobieństwo, że sądy orzekające w niniejszej sprawie, w tym również Sąd Najwyższy, nie kierowały się całkowitą bezstronnością przy podejmowaniu poszczególnych decyzji. Skoro, jak pisaliśmy w komunikacie z dnia 6 kwietnia 2023 r., sądy doszły ostatecznie do przekonania, że klauzule zawarte w umowie Kredytobiorcy są klauzulami abuzywnymi, które niekoniecznie prowadzą do nieważności umowy, ale jednocześnie nie rozważyły wpływu tej abuzywności na żądanie powodowego banku, to możemy mieć do czynienia z próbą poszukiwania przez niektóre z sądów polskich nieprawidłowo rozumianej „sprawiedliwości” w tzw. sprawach frankowych (jak to określa się w mediach próbę zatrzymania „automatyzmu” w sprawach frankowych), w których, jak powszechnie wiadomo, coraz częściej wygrywają Frankowicze, a przez to mamy do czynienia brakiem bezstronności i opowiedzeniem się za zasadnością roszczenia banku.
Ponadto z prawa do rzetelnego procesu sądowego wynika zasada równości broni, a w tym przypadku została ona ewidentnie naruszona. Sąd I instancji oddalił wniosek dowodowy pozwanego Kredytobiorcy o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, celem obliczenia nadpłaty poczynionej przez Kredytobiorcę na ratach kredytu w związku z wyłączeniem abuzywnych klauzul umownych, co miałoby wpływ na zasadność i wysokość dochodzonego przez Bank roszczenia. Sąd II instancji zauważając tę abuzywność klauzul przeliczeniowych, znając treść apelacji i podniesiony w niej zarzut w związku z oddaleniem dowodu z opinii biegłego, winien był, w naszej ocenie, ten dowód przeprowadzić, aby sprawdzić wpływ stwierdzonej przez siebie abuzywności na prawidłowość rozstrzygnięcia pierwszoinstancyjnego. Dowód ten nigdy nie został przeprowadzony, a pozwany Kredytobiorca nie mógł zatem wykazać odpowiednio swoich twierdzeń, dot. braku zasadności, co najmniej samej wysokości roszczenia banku.
Skargę do ETPC wnosi się obecnie w terminie 4 miesięcy od dnia wyczerpania wszystkich środków odwoławczych przewidzianych prawem krajowym. Kredytobiorca ma w tej sprawie zatem czas do 4 sierpnia 2023 r., aby złożyć skargę w ETPC.
Jedno jest pewne, w sytuacji ugruntowanego orzecznictwa w tożsamych sprawach, wobec sprzeczności w poszczególnych orzeczeniach zapadłych w tej sprawie, Kredytobiorca jest zdeterminowany do walki o równość wobec prawa do samego końca, w czym nasza Kancelaria będzie go sukcesywnie wspierać.
adwokat Beata Skiba
adwokat dr Kacper Rożek